Dylan kort #246

Suze Rotolo komt naar Crossing border.
Bob Dylan zingt voor het goede doel [Christmas in the heart]: AD, Sony.
Martijn Muijs: Beste Bob: Dreamin' of you.
Marco Raaphorst over de kracht van snelheid.

Nog ééntje dan van Wolfgangs vault (zie ook Dylan kort #245):



Gisteravond even het één en ander op een rijtje gezet, alleen de Dylan-tracks. Before the flood, het album van tournee 1974, bevat twee nummers van het concert dat nu op Wolfgangs vault te beluisteren is, te weten Ballad of a thin man en All along the watchtower. Verder bevat Before the flood een deel van Blowin' in the wind van dit concert, wat samengevoegd is met een deel van Blowin'in the wind van het een dag eerder, op 13 februari 1974.
Before the flood bevat verder van het concert van 13 februari de nummers Lay, lady, lay, Rainy day women # 12 & 35 en Like a rolling stone.
Van het tweede concert van 14 februari - op Wolfgangs vault staat het eerste concert van 14 februari - bevat Before the flood de nummers Most likely you go your way (and I'll go mine), It ain't me babe, Just like a woman, Don't think twice, it's all right, It's alright, ma (I'm only bleeding) en Highway 61 revisited.
Rest nog één nummer op Before the flood, te weten Knockin' on heaven's door, dit is opgenomen op 30 januari 1974.

Before the flood is nooit een favoriet album van mij geweest, maar de laatste jaren ben ik het album meer gaan waarderen. Het is een vreemd album, vreemd in de zin dat Dylan constant harder lijkt te willen zingen dan zijn stem hebben kan, terwijl de leden van the Band zorgen voor een retestrakke begeleiding. Je zou haast denken dat Dylan zichzelf niet kon horen zingen tijdens deze concerten of dat hij een beetje te veel last had van geldingsdrang.
Nu ik Before the flood wat vaker gehoord heb - zeker in de geremasterde versie - en mijn oren wat ouder zijn geworden, hoor ik minder die geldingsdrang en steeds meer de verhalenverteller die na bijna acht jaar niet op tournee te zijn geweest, tot zijn kruin vol zit met verhalen, met muziek en na bijna acht jaar podium-onthouding moet het eruit, hij staat op knappen, en het komt eruit als een explosie van opgekropte expressie, dat hoor ik als ik nu Before the flood in de speler schuif.
Zonder bijna acht jaar podium-onthouding had Before the flood héél anders geklonken.

Een van de eerste boeken die ik over Dylan las, Knockin' on Dylan's door, gaat over tournee 1974. Het enige dat ik me, ruim tien jaar later, nog van het boek weet, is dat het indruk heeft gemaakt. Nodig herlezen.

Geen opmerkingen: