Dylan kort #892 (meer Tempest)

Setlist 18 juli: Absolutely sweet Marie / Man in the long black coat / Things have changed / Tangled up in blue / Rollin' and tumblin' / Desolation row / High water (for Charley Patton) / Sugar baby / Tweedle dee and tweedle dum / Forgetful heart / Highway 61 revisited / Blind Willie McTell / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man / Like a rolling stone / All along the watchtower // Blowin' in the wind
Tempest: AtelierIboJan.
Nog even over de 'Owner's guide' van die oude Pontiac Tempest (zie bericht hieronder): ik denk niet dat de titel van Dylans nieuwe album een verwijzing is naar dit type auto, ik vind wel dat de manier waarop 'Tempest' geschreven is op Dylans nieuwe album opmerkelijk veel lijkt op de manier waarop 'Tempest' is geschreven op de 'Owner's guide' van de Pontiac Tempest '61.
Gisteravond, na het plaatsen van het vorige bericht, realiseerde ik me dat - stel dat er wel een connectie is tussen de Pontiac Tempest en Dylans album Tempest - er een opmerkelijk rijtje ontstaat: Op de hoes van Modern times staat een auto, op de hoes van Togeher through life staat een vrijend stel op de achterbank van een auto en nu is er (Pontiac) Tempest.
Opzet? Nee, natuurlijk niet. Het is puur toeval waar knuppels als ondergetekende veel te veel waarde aan hechten.
Nog een toeval waar te zwaar aan getild kan worden: er is een serie schaalmodellen van auto's ooit op de markt gebracht onder de naam 'Highway 61 collectables'. Eén van de auto's in deze serie is een Pontiac Tempest. Het zou de fanaticus ertoe kunnen bewegen om te beweren dat Tempest zal teruggrijpen op Highway 61 revisited. Onzin natuurlijk.
En zo kan ik nog wel even doorgaan. Wie zoekt op het internet naar Tempest zou zo maar een pin-up tegen kunnen komen die qua houding wel erg veel lijkt op de pin-up op de hoes van Christmas in the heart.

Natuurlijk is het logisch om aan te nemen dat de albumtitel Tempest verwijst naar The Tempest van William Shakespeare, maar is dat wel zo? Het enige dat we tot nog toe weten is dat het album Tempest 'vernoemd' is naar een van de nummers op dit album. Het enige dat we tot nog toe weten over het nummer 'Tempest' is dat het zo'n veertien minuten zal duren en dat het gaat over de Titanic.
Er is - bij mijn weten - geen connectie tussen de Titantic en William Shakespeare of een Pontiac Tempest (wel tussen de Titanic en Highway 61 revisited, maar dat is wel héél ver gezocht...)
Conclusie: ik heb - tot op heden - veel te zwaar getild aan de mogelijke betekenissen van de albumtitel Tempest. De albumtitel Tempest is - net als The Times they are a-changin', Highway 61 revisited, John Wesley Harding, New morning, Saved, Shot of love, Under the red sky (en ik ben er vast nog een paar vergeten) - gewoon een verwijzing naar één nummer op het gelijknamige album.

Dan kom ik bij het nummer 'Scarlet town'. De titel van dit nummer is mogelijk een verwijzing naar de oude ballade die wij kennen onder de titel 'Barbara Allen'. Een nummer dat Dylan in 1962 al speelde en later (jaren 80 en 90) ook nog een aantal malen tijdens concerten.
'Barbara Allen' is een van de 305 zogenaamde Child Ballads, oude Engelse en Schotse balladen die door Francis James Child verzameld en gepubliceerd werden.
Ik heb het boek English and Scottish popular ballads edited from the collection of Francis James Child weer eens erbij gepakt. Dit boek is een verkorte versie van de tien boeken met Child Ballads die Francis James Child publiceerde.
In dit boek staan twee versies van Child Ballad No. 84, de eerste heeft de titel 'Bonny Barbara Allan'. In deze eerste versie geen Scarlet town. De tweede versie heeft de titel 'Barbara Allen's cruelty' en deze tweede versie begint met:

In Scarlet Town, where I was bound,
There was a fair maid dwelling,
Whom I had chosen to be my own,
And here name was Barbara Allen.
 
Tot zover 'Scarlet town'.
VolZin: Met het schaamrood op mijn kaken moet ik bekennen dat ik al in mei een aantal foto van het tijdschrift VolZin ontving van Marcel. Door drukte en vergeetachtigheid zijn die foto's blijven liggen. Daarom allereerst mijn excuses aan Marcel.
Deze aflevering van VolZin is uit mei 2011 en heeft een schitterende recente foto van Dylan op de cover. In dit blad een vier pagina's tellend artikel met de titel 'Bandiet, joker, sjacheraar, troubadour en kleine profeet'. De tekst van het artikel is vanaf de foto's wat moeilijk te lezen, maar mijn oog valt al snel op de volgende schitterende zin: 'Bob Dylan is de enige grote popartiest van wie je kunt volhouden dat de héle Bijbel in zijn werk weerspiegeld wordt.'
[Met dank aan Marcel!]

Geen opmerkingen: