Over het gedicht Voor Marc Bolan, geschreven door Peter Holvoet-Hanssen
IK BOBDYLAN, JIJ BOBDYLANT
‘Voor Marc Bolan’ heet het gedicht van Peter Holvoet-Hanssen. Het gaat over Bolan, zanger en gitarist van de glamrockband T-Rex. De zanger verongelukte in 1977 toen zijn auto tegen een boom, een esdoorn, reed. Het is wonderlijke taal waarmee de dichter dicht. ‘Glimglam jezelf uit maan’. ‘Kom dans jezelf uit stof’. ‘En zwaan voorbij de esdoorn/kleine bowie/tien is gecrasht/maar elf/ is van koper’. Regel na regel laat hij mij verbluft achter, verward ook, want zijn woorden trekken mij uit mijn eigen veilige woordgebruik. Ik weet nooit zo goed wat ik met zijn poëzie aan moet. De verwarring gewoon verwarring laten zijn, denk ik steeds vaker. En zuig op zijn woorden als op een toverbal. Misschien is dat zijn aantrekkingskracht: ik word van het lezen van zijn poëzie geen verstandiger mens.
Het gedicht is opgenomen in de bundel Als een zwerfkei, waarvoor Nederlandstalige dichters op verzoek een gedicht schreven over Bob Dylan. Ja, over Dylan, niet over Marc Bolan…
Maar als een bal onder water die plots wordt losgelaten en omhoog springt staat er aan het einde van de tweede strofe de versregel
bobdylan je als regen in een krater
Lees wat er staat: het werkwoord bobdylan. Ik bobdylan, jij bobdylant. Voor iemand als ik, die al langer dan levenslang optrekt met de liedjes van Bob Dylan, verbeeldt dit werkwoord in één brandend ogenblik de betekenis die Dylan voor mij heeft. Het is een geniale sluiproute waarlangs een woord leven wordt. Dat is, uiteindelijk, als de toverbal is opgezogen, al zijn poëzie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten